Tranen met tuiten

Een schreeuw, een schop. Midden in de nacht. Je wordt wakker. Wat een slechte droom. Nee, een nachtmerrie. Weer één. Een huilbui volgt. En het blijft maar doorgaan. Tranen met tuiten, vanuit je tenen. Pas na een uur begint je verstand het weer over te nemen. Als je nu niet het licht aan doet, opstaat, een glas water neemt, naar de wc gaat en de muziek aanzet, dan kun je nóg wel een uur doorgaan met janken. Je slaat de lakens open. Zucht, staat op. Je sleept jezelf naar de badkamer. Houdt het dan nooit op? Wat een drama. PTSS. Slechts één van de vele kenmerken als gevolg van een traumatische gebeurtenis, heftige ervaring of periode. Fysieke kenmerken dan wel te verstaan. Want er is meer. Veel meer. Bijvoorbeeld schaamte.

Over schaamte is al veel gezegd en geschreven. Toch blijft het lastig om uit te leggen wat het dan precies inhoudt, hoe het voelt. Als je de betekenis ervan opzoekt, vind je de volgende uitleg: een gevoel van onbehagen, een onaangename psychosociale emotie ten aanzien van het afwijken van normen. Schaamte uit zich onder meer door het vermijden van sociaal contact of het ontwijken van een bepaald gespreksonderwerp. 

Praten over dingen waar we ons voor schamen is een enorme uitdaging. Hoe pak je dit dan aan? Hoe overwin je deze schaamte en kom je naar buiten met jouw verhaal? Er zijn vele wegen die naar Rome leiden. In mijn vorige blog vertelde ik over imaginatietherapie. Een specifieke therapie om met trauma’s aan de slag te gaan is EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing). Deze techniek richt zich op de manier van verwerking van de hersenen. Je hoeft daarbij niet per se jouw hele verhaal in detail te vertellen. Bij mij in de praktijk staat EMDR niet als behandeling op zich. Ik begeleid je door een proces, waar EMDR onderdeel van kan zijn. Op maat, afgestemd op jouw persoon, op psychodynamische werkwijze.

Ben je benieuwd en wil je meer weten over traumaverwerking? Neem dan contact met mij op en maak kennis met mij(n aanpak)!