Ik lig in bed. Mijn hart klopt zo hevig dat ik er bang van word. Kan mijn hart dit wel aan? Hoe word ik rustiger. Waar komt dit eigenlijk vandaan? Adem, diep, lang, zucht. Helpt het? Gedachten naar iets anders. Wat dan? Waardoor komt het überhaupt dat mijn hart zo tekeer gaat. Geen idee. Het onderbewuste is weer bezig. Even denken. Het moet verklaarbaar zijn. Mijn lichaam reageert op iets dat mij geraakt heeft. Ik was net aan het chatten met een vriend. Is het wel een vriend? Ik ken hem al meer dan 10 jaar. We praten openhartig. Ik weet inmiddels dat hij in een vrije relatie zit. Ik sta onbevooroordeeld open voor zijn levensstijl. Ik ben een goede luisteraar. En dat maakt dat hij hier over durft te praten. Toch zit het mij niet altijd lekker. Het gaat om de dubbelzinnige opmerkingen die hij maakt. En om de details die hij soms vraagt. Ik lach erom. Humor, mannenhumor moet kunnen toch. Of ik veel bedpartners gehad heb? Gaat jou natuurlijk niets aan. Nee, sorry. Hoeft ook niet. Ga je alweer naar je werk? Ja, deze maand weer begonnen. Blijft wel opletten hoor. Die 1.5 meter vanwege Corona is niet altijd te handhaven. Wel fijn om weer onder de mensen te zijn, lijkt me? Hoe is dat bij jou? Hier ook oppassen inderdaad. Heb niet veel contacten gehad de laatste paar maanden. En, ik heb me goed gedragen de laatste weken...hihi...... Ik denk: weer een knipoog naar het seksuele. En inderdaad. Vandaag wel in een geile bui, vervolgt zijn chat. Ik wil er niet op in gaan. Negeren is wellicht het beste. Soms praat ik wel over het feit dat hij zo vrijpostig is. Dat ik dat niet fijn vind. Dat ik daarmee mijn grens aangeef. Dat het hem niets aangaat hoe mijn tarzan eruit ziet. Toch probeert hij het steeds weer. Soms vraag ik ook hoe dat komt. Waar haalt hij zijn seksuele vrijheid vandaan? Het lijkt niet uit zijn jeugd te komen. Of houdt hij iets achter? Ik heb geen reden om aan te nemen dat hij iets verzwijgt. Daar is hij veel te open voor. Hij laat ook regelmatig weten dat hij mij een lekker ding vindt. Dat hij met mij wel een beschuitje wil eten. Hij blijft het proberen. Hij blijft ook steeds vragen stellen die over mijn grens gaan. En ik blijf die grens steeds aangeven. Wat moet ik hiermee? Ben ik niet duidelijk geweest? Ligt dit aan mij? Mijn hart klopt. Mijn gevoel ook!? Valt dit onder de noemer 'grooming'?
Twijfel jij wel eens aan de goede bedoelingen van een ander? Heb jij met grooming te maken gehad? Wil je er over praten? Wil je beter je eigen grenzen aan kunnen geven? Neem dan contact met mij op.