En weer de stoute schoenen aan. Ik kom er blijkbaar zelf niet uit. Opnieuw op zoek naar een therapeut, in de hoop dat deze tot mij doordringt. Ik ben blijkbaar zo krachtig dat ik iedereen om de tuin kan leiden. En niet eens bewust. Nee, dat gebeurt onbewust, omdat iemand anders het overneemt van mij. Een tweede stem, een tweede persoon, waar ik mij volledig mee geïdentificeerd heb.
Of lijkt dat maar zo? Is het niet gewoon, omdat er meerdere dingen aan de hand zijn? Of lopen er verschillende kwesties, die allemaal op een centraal thema wijzen? Ja, natuurlijk, er is maar één kern, dé kern, namelijk het ‘innerlijk kind’ dat niet gehoord wordt. Echt!? Is het dat? Of is het innerlijke kind zo goed bezig met haar overlevingsstrategie, dat de therapeut en zelfs ikzelf er niet bij kunnen? Is deze tweede persoon er om mijzelf te beschermen? Ben ik dan als het ware in therapie aan het dissociëren en valt dit onder de noemer meervoudig persoonlijkheidssyndroom ofwel DIS? Whaah! Ben ik nou gek?
Het innerlijk kind is voort blijven leven in mij. Sterker nog, is mij geworden. Het innerlijk kind dat een geheim moest bewaren. En daar zit het probleem. Ze komt om de hoek kijken, telkens als mijn ‘volwassen ik’ al mijn issues wil aanpakken. Natuurlijk ga ik mee met de therapeut om te werken aan de zichtbare gevolgen. Zolang het blijft bij klassieke bestrijding, blijven we ‘boven water’ bezig en blijft het innerlijke kind beschermd. Diagnoses als PTSS, borderline, een laag zelfbeeld of depressiviteit, zijn goed te behandelen. Ook voor ziektebeelden als angststoornissen of verslavingen zijn door de reguliere zorg diverse, succesvolle, programma’s ontwikkeld. Alle diagnoses staan in de grote geestelijke bijbel die DSM V heet: een zeer gewaardeerd en handig leidraad waarin ziektebeelden geclassificeerd worden. Bij iedere diagnose past weer een andere aanpak. Toch wil ik nu iets nieuws aangaan. Ik wil het anders doen, out of the box, zoals dat zo mooi heet. Ja, er moet het een en ander gemixt worden, naast of misschien wel voorbij deze bekende therapievormen. Ik ga onder water. Ik ga op zoek naar mijn innerlijke kind.
De weg naar het innerlijke kind is voor iedereen anders. Voor de lezer die nog nooit van het innerlijke kind gehoord heeft, volgt hier een beknopte uitleg. Het innerlijke kind is een deel van jezelf. Dit deel heeft allerlei gevoelens opgeslagen in het brein, waarmee zij te maken kreeg in haar vroege kinderjaren. In een huidige situatie kunnen deze gevoelens onbewust naar boven komen, waardoor je reageert vanuit dit kindsdeel. Bedenk maar eens dat je in een bepaalde situatie ‘onvolwassen’ reageerde. Even later realiseer je je dat en vraag je je af waar dat nou vandaan kwam. Welnu, die reactie, dat gevoel, komt intuïtief uit jouw onbewuste brein.
Op zoek naar mijn innerlijke kind dus. En vanuit daar kijken wat er gebeurd is. Samen met mijn therapeut ga ik op onderzoek uit, want ik geloof niet per se in één diagnose. Door diverse gebeurtenissen en overlevingsmechanismen, kunnen zaken door elkaar lopen, of parallel. Het onbewuste brein zit vol met positieve en negatieve ervaringen en maakt meerdere verbindingen naar andere delen van het brein. We gaan onder water mindmappen!
Heb jij jouw innerlijk kind al eens opgezocht? Ben jij gediagnostiseerd met meerdere ziektebeelden en zoek je naar het verband? Maak dan kennis met mijn DKM-methodiek, waarbij bijvoorbeeld de mindmap-tool een mooi instrument is om orde op zaken te stellen. Neem contact met mij op en ga out of the box!